«Ο συνετός άνθρωπος θα έτρεχε... αλλά δεν γουστάρω το τρέξιμο!»
«Άλλη μια μέρα στις βορεινές πεδιάδες. Αγκαθωτοί θάμνοι. Άνεμοι που γδέρνουν το δέρμα σου. Καταπατητές που θέλουν σκότωμα».
Οι Βόρειες Στέπες δεν είναι μέρος για μεταξωτά βρακιά και χρυσά ουροδοχεία. Είναι σκληροτράχηλη γη. Δεν υπάρχει εκεί τίποτα πέρα από βάρβαρους επιδρομείς, δηλητηριώδεις τσουκνίδες και βίαιους ανέμους. Για να επιβιώσεις, πρέπει να τρως πέτρες από τη μια και να βγάζεις λάβα από την άλλη. Και είμαι το σκληρότερο, κακίστερο, φονικότερο κάθαρμα στα μέρη αυτά. Και θαρρώ πως αυτό κάνει τις πεδιάδες δικές μου.