Η Ντεμάσια είναι ένα ισχυρό, ευνομούμενο βασίλειο με ένδοξο στρατιωτικό παρελθόν, οι κάτοικοι του οποίου τρέφουν διαχρονικά πολύ μεγάλη εκτίμηση για τα ιδανικά της δικαιοσύνης, της τιμής και του καθήκοντος, ενώ είναι εξαιρετικά υπερήφανοι για την πολιτιστική τους κληρονομιά. Όμως, παρά τον σεβασμό για αυτά τα υψηλά ιδανικά, τους τελευταίους αιώνες αυτό το σχεδόν αυτάρκες έθνος έχει παραδοθεί στον απομονωτισμό, αποφεύγοντας κάθε περιττή επαφή με τους γειτονικούς λαούς.

Όμως τώρα, στην καρδιά της Ντεμάσια επικρατεί το χάος.

Η πρωτεύουσα, η Μεγάλη Πόλη της Ντεμάσια, ιδρύθηκε με σκοπό να προσφέρει καταφύγιο σε όσους είχαν υποφέρει από την εφιαλτική μαγεία που εξαπέλυσαν οι Πόλεμοι των Ρούνων και χτίστηκε επάνω σε θεμέλια από πετρικίτη —ένα παράξενο λευκό πέτρωμα που καταστέλλει τη μαγική ενέργεια. Από το παλάτι στο κέντρο της πόλης, η βασιλική οικογένεια μεριμνά για την προστασία των πόλεων και των χωριών της περιφέρειας, όπως και για τη φύλαξη των αγρών, των δασών και των βουνών με ορυκτό πλούτο.

Ωστόσο, μετά τον αιφνίδιο θάνατο του Βασιλιά Τζάρβαν του Γ', οι άλλες αριστοκρατικές οικογένειες δεν έχουν εγκρίνει ακόμα τη στέψη του μοναδικού του διαδόχου, του νεαρού Πρίγκιπα Τζάρβαν του Δ'.

Όσοι κατοικούν πέρα από τα καλά φυλαγμένα σύνορα αντιμετωπίζονται με καχυποψία και πολλοί πρώην σύμμαχοι έχουν αρχίσει να στρέφονται αλλού για προστασία σε αυτήν την παρατεταμένη περίοδο αβεβαιότητας. Δεν είναι λίγοι αυτοί που ισχυρίζονται, έστω και ψιθυριστά, ότι η χρυσή εποχή της Ντεμάσια έχει φτάσει στο τέλος της και ότι, αν ο λαός της δεν καταφέρει να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες ενός κόσμου που αλλάζει, τότε η παρακμή του βασιλείου είναι αναπόφευκτη.

Άλλωστε, ο πετρικίτης δεν μπορεί να προστατεύσει την Ντεμάσια από τον ίδιο της τον εαυτό.