Γκάρεν

Ο Γκάρεν, γόνος της αριστοκρατικής οικογένειας των Στεμματοφυλάκων, όπως και η μικρότερη αδελφή του, Λουξ, γνώριζε από μικρός ότι όλοι προσδοκούσαν από αυτόν να υπερασπιστεί τον θρόνο της Ντεμάσια με τη ζωή του. Ο πατέρας του, ο Πίτερ, ήταν διακεκριμένος αξιωματικός του στρατού, ενώ η θεία του, η Τιάνα, ήταν Ξιφομάχος-Λοχαγός της επίλεκτης Ατρόμητης Φρουράς. Κι οι δυο τους τύχαιναν αναγνώρισης και ιδιαίτερου σεβασμού από τον Βασιλιά Τζάρβαν τον Γ'. Όλοι θεωρούσαν ότι ο Γκάρεν θα υπηρετούσε τον γιο του βασιλιά με τον ίδιο τρόπο.

Το βασίλειο της Ντεμάσια είχε γεννηθεί μέσα από τις στάχτες των Πολέμων των Ρούνων και στους αιώνες που ακολούθησαν, οι διαμάχες και οι συγκρούσεις συνεχίστηκαν με αμείωτη ένταση. Ένας από τους θείους του Γκάρεν, ιχνηλάτης-ιππότης στον ντεμασιανό στρατό, είπε στους νεαρούς Γκάρεν και Λουξ τις ιστορίες του για τις εκστρατείες που έκανε πέρα από τα τείχη του βασιλείου για να προστατέψει τον λαό του από τους κινδύνους του έξω κόσμου.

Τους προειδοποίησε ότι, κάποια μέρα, αυτή η περίοδος σχετικής ειρήνης θα έφτανε στο τέλος της, είτε από αποστάτες μάγους είτε από πλάσματα της αβύσσου είτε από κάτι άλλο φρικιαστικό.

Και αυτοί οι φόβοι φάνηκαν να επιβεβαιώνονται, όταν ο θείος των παιδιών σκοτώθηκε στο καθήκον από έναν μάγο, πριν καν ο Γκάρεν γίνει έντεκα χρονών. Ο Γκάρεν είδε τον πόνο που έφερε αυτός ο χαμός στην οικογένειά του, αλλά και τον φόβο στα μάτια της μικρής του αδελφής. Από τότε ήταν πια σίγουρος ότι η μαγεία ήταν η πρώτη και η μεγαλύτερη απειλή που είχε να αντιμετωπίσει η Ντεμάσια και ορκίστηκε να μην την αφήσει ποτέ να περάσει τα σύνορα της χώρας. Το βασίλειο θα μπορούσε να παραμείνει ασφαλές μόνο αν ο λαός του ακολουθούσε τα ιδεώδη των ιδρυτών του και επιδείκνυε την ακλόνητη υπερηφάνειά του.

Στα δώδεκά του, ο Γκάρεν έφυγε από την πατρογονική εστία των Στεμματοφυλάκων στο Χάι Σίλβερμιρ και κατατάχτηκε στον στρατό. Ως ιπποκόμος, αφιέρωνε τις μέρες και τις νύχτες του στην εξάσκηση και στη μελέτη του πολέμου, για να μετατρέψει το σώμα και το μυαλό του σε όπλο τόσο ισχυρό κι αληθινό όσο το Ντεμασιανό ατσάλι. Τότε ήταν που, ανάμεσα στους άλλους νεοσύλλεκτους, συνάντησε για πρώτη φορά τον νεαρό Τζάρβαν τον Δ', τον πρίγκιπα που θα υπηρετούσε όταν αυτός θα ανέβαινε κάποτε στον θρόνο. Από τότε οι δυο τους έγιναν αχώριστοι.

Στα χρόνια που ακολούθησαν, ο Γκάρεν πήρε με την αξία του μια θέση στο τείχος των ασπίδων ως πολεμιστής της Ντεμάσια και έγινε γρήγορα φόβος και τρόμος στο πεδίο της μάχης. Στα δεκαοχτώ του, είχε ήδη υπηρετήσει με τιμή σε εκστρατείες στα σύνορα του Φρέλιορντ, είχε παίξει καθοριστικό ρόλο στην εκκαθάριση βρωμερών αιρετικών από το Σιωπηλό Δάσος και είχε πολεμήσει στο πλευρό των γενναίων υπερασπιστών του Λευκού Βράχου.

Ο Βασιλιάς Τζάρβαν ο Γ' κάλεσε ο ίδιος το τάγμα του Γκάρεν στη Μεγάλη Πόλη της Ντεμάσια, για να τιμήσει τους στρατιώτες του ενώπιον της βασιλικής αυλής στην Αίθουσα του Θάρρους. Η Τιάνα Στεμματοφύλακας που είχε πρόσφατα προαχθεί σε Αρχιστράτηγο, ξεχώρισε μέσα απ' όλους τον ανιψιό της και τον πρότεινε για τις δοκιμασίες που ήταν απαραίτητες για να γίνει μέλος της Ατρόμητης Φρουράς.

Ο Γκάρεν επέστρεψε στο πατρικό του, όπου τον υποδέχτηκαν με χαρά η Λουξ και οι γονείς του, καθώς και όλοι οι απλοί άνθρωποι που ζούσαν στα κτήματα της οικογένειας. Παρότι χάρηκε που είδε πως η αδελφή του είχε γίνει σιγά σιγά μια έξυπνη και ικανή νεαρή γυναίκα, κάτι είχε αλλάξει σ' αυτήν. Το παρατηρούσε αυτό κάθε φορά που τους επισκεπτόταν, αλλά τώρα μια φριχτή υποψία του έτρωγε τα σωθικά: ότι η Λουξ είχε αναπτύξει μαγικές δυνάμεις... ωστόσο ποτέ δεν επέτρεπε στον εαυτό του να ασχοληθεί σοβαρά με την ιδέα. Δεν μπορούσε να αντέξει ούτε στη σκέψη ότι μια Στεμματοφύλακας θα ήταν ικανή να χρησιμοποιήσει τις ίδιες απαγορευμένες μορφές μαγείας που είχαν κλέψει τη ζωή του θείου τους.

Όπως ήταν φυσικό, ο Γκάρεν κέρδισε μια θέση στην Ατρόμητη Φρουρά, χάρη στο θάρρος και τις ικανότητές του. Μπροστά στα μάτια της περήφανης οικογένειάς του και του καλού του φίλου, του πρίγκιπα, ορκίστηκε ενώπιον του θρόνου.

Η Λουξ και η μητέρα της έμειναν πολύ περισσότερο στην πρωτεύουσα, προσφέροντας τις υπηρεσίες τους στον βασιλιά, αλλά και στο ταπεινό τάγμα των Πεφωτισμένων. Ωστόσο, ο Γκάρεν προσπάθησε να κρατήσει αποστάσεις όσο τον δυνατόν περισσότερο. Παρότι λάτρευε την αδερφή του πιο πολύ από οτιδήποτε στον κόσμο, ένα μέρος του εαυτού του δυσκολευόταν πολύ να την πλησιάσει και προσπαθούσε να μην σκέφτεται τι θα ήταν αναγκασμένος να κάνει αν οι υποψίες του αποδεικνύονταν ποτέ αληθινές. Αντ' αυτού, αφιερώθηκε στα νέα του καθήκοντα και συνέχισε να εξασκείται και να πολεμά δυο φορές πιο σκληρά απ' ό,τι πριν.

Όταν ο νέος Ξιφομάχος-Λοχαγός έπεσε στη μάχη, ο Γκάρεν προτάθηκε ομόφωνα από τους συμπολεμιστές του να αναλάβει τη θέση.

Μέχρι σήμερα, υπερασπίζεται με αποφασιστικότητα την πατρίδα του ενάντια σε όλους του εχθρούς. Δεν είναι απλώς ο κορυφαίος στρατιώτης της Ντεμάσια, αλλά είναι η ίδια η ενσάρκωση των μεγαλύτερων και πιο ευγενών ιδεωδών της.